“Mənim Mübarizəm”dən qeydlərim

Adolf Hitler 1889-cu il aprelin 20-də Avstriyanın Braunau şəhərində anadan olmuşdur. Atası Alois Hitler əvvəllər çəkməçi, sonralar isə gömrük əməkdaşı işləmişdir. Adolf 13 yaşında atasını, 18 yaşında isə anasını itirmişdir. Həbsdə olduğu müddətdə özünün məşhur “Mənim mübarizəm” (alm. Mein Kampf) adlı kitabının birinci hissəsini yazmışdır. Aşağıda Adolf Hitlerin “millət, onun var olma instinkti və günümüz üçün aktual olan sülh müqaviləsi” haqqında fikirlərini qeyd etmişəm. Buyurub oxuya bilərsiniz: Bir irqin gələcəyi və təhlükəsizliyi bir çürük müqaviləyə bağlanır və üstəlik hər keçən il müttəfiq dövlət müqavilənin təməlini təşkil edən ünsürü sistemli olaraq gəmirir. Gün gələcək ortada …. bağlanan müqavilənin kağızından başqa bir şey qalmayacaqdı. Üzülərək qeyd edim ki, bütün mədəni irqlər həyata keçirdikləri sülhsevərlik prinsipləri üzündən yeni torpaqlar qazanmağı çox vaxt tərk edərək, daxili kolonizasiya ilə kifayətləndiklərindən meydan dəyərsiz millətlərə qalmaqda və əhalinin yerləşdirilə biləcəyi yerlər bunların əlinə keçməkdədir. Bunun da nəticəsində ortaya belə bir tablo çıxmaqdadır. Bir gün gələcək ki, dünya, mədəniyyəti daha az, ancaq daha çox enerjili olan millətlərin əllərinə keçəcək. Açıq söyləsək, gələcəkdə iki variant ortaya çıxacaq. Ya dünyamız çağdaş demokratiyanın prinsipləri ilə idarə ediləcək ki, bu halda say etibarilə çox olan millətlər tərəzinin gözündə ağırlıq təşkil edəcək. Və yaxud da dünya təbiərinin qanunları ilə idarə ediləcək. Belə olan halda da, sərt iradəli mədəniyyətlərə hakim olan keyfiyyətsiz millətlər dünyaya hakim olacaq. Görünən odur ki, bir gün gələcək insanlıq böyük mübarizələrə səhnə olacaq. O zaman “var olma instinkti” olanlar qalib çıxacaq. Axmaqlıq, qorxaqlıq və özündən razılıq hissləri yaşayan millətlər günəşin altında əriyən qar kimi instinkt qarşısında əriyib gedəcək. İnsanlıq daimi mübarizələrlə böyümüş və inkişaf etmişdir. Daimi sülh insanlığın məzarını hazırlayır. Bir millətin geniş torpaqlara sahib olması xarici təhlükəsizliyinin əsasını təşkil edər. Bir millətin sahib olduğu torpaqlar nə qədər genişsə, o millətin etibarı da o qədər böyük olar. Məhdud torpağa sahib olan millətlərə qarşı daim daha tez, daha təsirli hərbi nəticələr əldə edilir. Torpaqları daha geniş olan millətlərə qarşı isə başqa cür olur. Həm də torpaqların genişliyi ciddi olmayan hücumlara qarşı təbii bir sədd formalaşdırılır. Çünki belə olan halda müvəffəqiyyət çox uzun və çətin mübarizələrdən sonra gələcək. Ortaya çıxan odur ki, bir dövlətin torpaq baxımından böyüklüyü təkbaşına millətin azadlıq və müstəqilliyinin davam etməsini təmin edən əsas şərtlərdəndir. Hətta əsas şərtdir. Kiçik ərazili torpaq istilanı dəvət edər. Əgər atalarımız keçmişdə də qərarlarını bügünkü mənasız “sülhsevərlik” anlayışı içində versəydilər, indi əlimizdə olan milli torpaqlarımızın üçdə birinə belə sahib olmayacaqdıq.